Wim Quist - Projecten 1992-2000 - NIEUW
Hardcover in nieuwstaat, zonder inschrijvingen.
Auteur: Auke van der Woud
- Nederlands
- Hardcover
- 9789064503771
- 174 pagina's
- 270 x 255 mm
Deze derde monografie over Wim Quists werk toont zijn recente projecten, wederom in beeld gebracht door de architectuurfotograaf Kim Zwarts.
Wim Quist (1930-2022) geldt als een eigengereid architect, die zich niets aantrok van trends. Zijn ontwerpen waren rationeel en kenden een zekere strengheid. Zijn handelsmerk was het vertalen van complexe ruimtelijke opgaven in schijnbaar eenvoudige geometrische vormen als een kubus, rechthoek en cirkel. Diagonalen en zichtbare constructies keren ook veelvuldig terug in zijn werk.
Quist studeerde in 1960 af aan de Academie van Bouwkunst in Amsterdam als architect, maar ontving al in 1958 de Prix de Rome. Daarna zouden nog onder andere de BNA-kubus (1986), de David Roëllprijs (1989) en de oeuvreprijs van het Fonds BKVB volgen (2007).
Drinkwaterproductiebedrijven
Ook al in 1959 maakte hij het ontwerp voor het drinkwaterproductiebedrijf Berenplaat voor de Gemeentewerken Rotterdam, voltooid in 1965. Vijf jaar later kreeg hij de A.J. van Eyckprijs toegekend voor Berenplaat; het project wordt nog altijd hoog gewaardeerd.
In de loop der jaren volgden meer ontwerpen voor drinkwaterproductiebedrijven, waaronder Kralingen (voltooid 1977), gesitueerd bij de Brienenoordbrug. Blikvanger van dit complex zijn de druppelvormige reinwaterreservoirs.
Hij was groot liefhebber van beeldende kunst en werkte graag samen met kunstenaars, zoals met André Volten, die een sculptuur voor het drinkwaterproductiebedrijf Kralingen maakte. Vorig jaar raakte Quist over dit project trouwens in een juridische strijd verwikkeld met waterbedrijf Evides, dat nieuwbouw tegen het bestaande pand wilde plaatsen en de sculptuur van Volten wilde verwijderen.
Geen truttigheid
Samen met Carel Weeber en Jan Hoogstad behoorde hij tot de architecten die zich in de jaren zeventig afzetten tegen de ‘nieuwe truttigheid’ in de Nederlandse architectuur. De architectuur van Quist was geliefd onder collega’s en fijnproevers. Zij waarderen de sculpturale kwaliteiten in zijn werk, zoals de diagonale wig die gebouw Willemswerf (1989) aan de Maas in Rotterdam doorsnijdt.
Zijn ontwerpen bestrijken veel verschillende gebouwtypen; hij is bekend om zowel civiele en utilitaire projecten, als musea, kantoorgebouwen en woningbouw. Tweemaal ontwierp Quist een gebouw voor de Erasmus Universiteit in Rotterdam, beide rond 1990. Hij ontwierp opvallend veel musea of museumuitbreidingen: naast de hierboven genoemde musea tekende hij ook voor het Museum Beelden aan Zee (1994), Cobra Museum (1995) en uitbreidingen van Kröller-Müller Museum (1977) en Noordbrabants Museum (1987).
Quist ontwierp eveneens de boven het water uitstekende elementen van de Oosterscheldekering (opgeleverd in 1986) en leverde esthetisch advies bij de Maeslantkering (gereed in 1997), die als het sluitstuk van de Deltawerken geldt.