Protestfotografie - Foto's oa. Koen Wessing / Martien Coppens

Paperback in zeer goede, gave staat, zonder inschrijvingen. 

De Bewogen Camera - Protest en Propaganda door Middel van Foto's.

Apaprte hoofstukken over o.a. Koen Wessing en Martien Coppens. 
Meerdere Foto's van internationale fotografen, maar ook van Cas Oorthuys, Mark Kolthoff e.a.

Auteur: Coppens

• Nederlands 
• Paperback 
• 9789029081726
• 399 blz.

Dienstbare fotografie, die iets moet bewijzen, die als argu-ment wordt gebruikt, is het onderwerp van Jan Coppens in zijn boek 'De bewogen ca-mera. Protest en propaganda door middel van foto's', een lijvig en (uiteraard) uitvoerig geïllustreerd werk. Coppens gaat precies uit van de dub-belzinnigheid die de fotogra-fie beheerst om te stellen dat elke foto een dubbele projec-tie bevat: de projectie van een gedeelte uit de werkelijkheid enerzijds en van de ervarin-gen, voorkeuren, inzichten, gevoelens of stemmingen van de fotograaf anderzijds. Fo-to's kunnen ook een metafori-sche betekenis krijgen, maar essentieel voor Coppens als fotograaf is dat de in-itiële bedoeling wordt geres-pecteerd. Daarom lijkt Cop-pens te impliceren dat een fo-to eigenlijk nooit buiten het woord kan, dat enkel een bij-schrift die bedoeling volledig duidelijk kan maken.

De fotograaf eist respect voor zijn werk. Voorbeelden van oneigenlijk gebruik bruik dus mis-van foto's zijn legio, en Coppens geeft daar ook een aantal voorbeelden van, onder meer gevallen -waarin het werk van zijn va der, de bekende fotograaf Martien Coppens, via ver-draaide onderschriften een totaal andere tonaliteit mee-kreeg. Een recent, maar ove-rigens door Coppens niet ge-signaleerd voorbeeld van ver-draaiing was de publicatie en-kele jaren geleden van een onscherpe foto van een zoge-zegd Oostduits gevangenen-kamp in een westers magazi-ne, waarop vaag ook kinderen -in gestreepte gevangenispak-jes te zien waren. In feite ging het om een foto van een Oostduits kinderdagverblijf, waar pas gewassen kinderen, gehuld in grote, gestreepte badhanddoeken rondliepen. Wat een propagandafoto voor de goede Oostduitse sociale voorzieningen had kunnen zijn, werd een regelrechte, schrijnende aanklacht tegen de barbaarse schendingen van de mensenrechten in de DDR.

Zo passeren ze weer de revue: Roger Fentons foto's van de Krimoorlog (tevens het begin van de heuse oor-logsjournalistiek), het werk van Jacob Riis in de New-yorkse sloppen, de in de Bel-gische socialistische pers ge-publiceerde sociale reportage 'Door Arm Vlaanderen', de propaganda rond de Eerste Wereldoorlog (toen voor het eerst echte nationale propa-gandacampagnes op poten werden gezet), de Vereeniging van Arbeiders-Fotografen uit de tussenoorlogse tijd, de re-volutionaire Sovjetpropagan-da, het werk van Koen Wes-sing in Chili en Nicaragua, enzovoort.

Daar hoeyen niet altijd truca-ges, vervalsingen of ver-draaiingen aan te pas te ko-men, intengendeel, ze vormen zowat het omgekeerde van Coppens eigenlijke onder-werp. Het is immers vooral het ambachtelijke dat Cop-pens interesseert, de omstan-digheden waarin en de mid-delen waarmee de fotograaf te werk gaat en vooral de bedoelingen die hij met zijn werk heeft. V